چندین روش برای استارت زدن به دیزل ژنراتورها وجود دارد،! اما متداول‌ترین آن‌ها استارت الکتریکی و یا بادی است که در آن‌ها بسادگی بصورت دستی و اتوماتیک میتوان اقدام به استارت زدن نمود.
سهولت روشن شدن یک دستگاه دیزل ژنراتور، بستگی به درجه حرارت محیط آن و غلظت روغن موتور دارد. در هنگام استارت، احتراق سوخت توسط حرارت تولید شده در اثر فشردگی هوا در محفظه احتراق صورت میگیرد. هرچه هوا سردتر باشد رسیدن به این حرارت نیازمند مدت زمان استارت طولانی تری است.
بسته به درجه حرارت و نوع روغن، روغن موتور بیشترین میزان بار را بر استارت تحمیل میکند بعنوان مثال روغن SAE۳۰ در درجه حرارت ۵ درجه سانتیگراد همچون گریس عمل میکند.
استارت الکتریکی، یک موتور جریان مستقیم نسبتا” سبک وزن است که براحتی با یک دگمه فشاری به حرکت در میاید و در کنار موتور بسته میشود.
جریان راه انداز استارت توسط کنتاکتوری که بر روی بدنه آن قرار گرفته تامین میشود، بنابراین برای تحریک این کنتاکتور نیازی به استفاده از کابل‌های با سطح مقطع بالا با قابلیت هدایت آمپر بالای استارت تا تابلوی فرمان نیست وکافیست که ازسیم‌های فرمان جهت ارسال سیگنال استارت استفاده شود.
استارت بادی که هم بصورت دستی و هم اتوماتیک مورد استفاده قرار میگیرد دارای گشتاور خروجی دو برابر استارت الکتریکی بوده و زمان استارت را به نصف کاهش میدهد. در این نوع فشار هوای اصلی استارت از طریق شیر هوای کوچکتری که توسط کنتاکتور سیستم فرمان باز و بسته میشود تامین میگردد.
دیزل ژنراتور چگونه استارت می شود؟
معمولا یک دستگاه کمپرسور دیزلی و یا بنزینی جهت ذخیره فشار هوای مورد نیاز در کلیه شرایط در نیروگاه تعبیه میگردد.
در شرایط جوی که درجه حرارت به زیر ۲۰ سانتیگراد میرسد جهت کاهش زمان استارت از تجهیزات جنبی کمکی مانند گرمکن آب موتور، گرمکن محفظه احتراق و یا گرمکن روغن استفاده میشود.
منبع:برق نیوز
